ÖĞRETMENLER GÜNÜNDE NE YAPILMALI?

Öğretmenlerimizi yılda bir ya da iki kez anmak, onlara karşı olan yükümlülüklerimizi yerin getirmiş olmayız. Öğretmen eğitim ve öğretim görevini yerine getirme zorluğu yaşamamalıdır. Bu özel günde Öğretmenlerin, öğrencilerin, eğitim ve öğretimin geçmişi ve geleceğini değerlendirmek gerekir. Konferans, panel, sergi tiyatro, sinema gibi etkinliklerle günün önemini belirtme olanağı elde edebilirsiniz. Ancak öğretmen ve öğrencinin çağdaş değerlere uygun, donanımlı yetişmeleri, bir kalkınma sorunu olarak görmek gerekir. Yani öğretmenlik; öğretmen, öğrenci, okul, yönetim birimi ve okul aile birliği, eğitim ve öğretimin araç ve gereçlerinden ibaret değildir. Bilindiği gibi en iyi örenme metodu, yaparak ve yaşayarak öğrenme metodudur. Diğer öğrenme metotlarını rafa kaldırın demiyoruz. Örneğin; en hızlı öğrenme metodu da Ani kavrama yoludur. Öğrenme metotlarını uygulamak için sağlıklı bir ortama ihtiyaç vardır. Öğrenciyi rahatsız edici uyaranları kaldırmak gerekir.

Öğretmenin sosyal bir varlık olduğunu bilerek temel gereksinimlerini giderecek maddi ve manevi olanaklara kavuşmuş olmalıydı. Çevresine, öğrencilerine örnek olmalı diyoruz. Bunun gerçekleştirilmesi için moral değerlere ve maddi olanaklara ihtiyacı vardır. Bunları sağlamadan, öğretmenden beklediğimiz performansı almak olanaklı mıdır? Çevremize baktığımızda; geleceğinden emin, sıkıntısı olmayan, dünyayı güllük, gülistanlık gören öğretmen var mıdır? Yok. Biz bize benzeriz. Nutuk atıyor, öğretmenlerimizi övüyoruz. Eğitim ve öğretinim yerlerde süründüğünü görmüyoruz. Güven duygusunu yitiren kimi öğretmen ve kimi öğrencilerimiz, yaşamlarını sonlandırdıklarını yazılı ve görsel medyadan öğreniyoruz. Ülkemiz, öğretmenlerimiz ve öğrencilerimiz bunu hak etmiyor.
Öretmenler gününde ne yapmalı? Sorusuna yanıt aramak gerekirse; ülkemizde ve dünyada eğitim ve öğretim sistemlerini imceleyecek, bizleri çağdaş toplumların seviyesine taşıyacak sistemi, bağnazlıktan sıyrılarak araştırmak gerekir. Bu merkezde çalışacak kadroyu, politikanın dışından seçilmelidir. Şimdiki talim ve terbiye kurulu, halk arasında işlevini yitirmiş gözüyle bakılmaktadır. Güven yitimine uğramıştır.

Açıkta olup, kadro bekleyen binlerce öğretmen varken, Eğitim ve öğretim sistemimizin güzelliğinden söz etmek olanaklı mıdır? Politik nesil yetiştirmek adına eğitim ve öğretim sisteminde sık, sık değişiklik yapmak, eğitim ve öğretimde çürümüşlüğü doğurur. Günümüzde yıllardır atama bekleyen öğretmenlerimiz vardır. Kimi sözleşmeli, kimi kadrolu çalışan öğretmenlerimiz var. Özel kurs ve okullarda çalışanların sorunları çözüm bekliyor. Mesailerinin başlangıç ve birimi standart değildir. Günde sekiz saatten fazla çalışmaktadırlar. Çağımıza uygun, uygulanabilir programların varlığından söz etmek zor. Harcadıkları emeğin karşılığını almadıkları görünmektedir.

Taşımalı eğitim sorunu, eğitim ve öğretim sistemimize olumlu katkı sağladığını söylemek olanaklı değildir. Örneğin; fabrika kuracaksan madenin bulunduğu yerde kurarsın. Eğim ve öğretim yapacaksan; okulu öğrencinin doğduğu/ yaşadığı yerde yapacaksın. Başka bir anlatımla, eğitim ve öğretimi, öğrencinin ayağına götüreceksin. Okul seçimi; yöneticilerin düşünceleri doğrultusunda değil, öğrencinin ve velinin talepleri doğrultusunda yapılmalıdır.

Öğretmen yetiştiren okulların ülke ihtiyacını dikkate alarak modernleştirmek lazımdır. Öğretmenin eğitim ve öğretim kalitesini yükseltecek biçimde yeniden yapılandırılmalıdır. Öğretmen olmak isteyen öğrencilerin merkezi sistemde yetenek sınavından geçirilmeli. Kazanan öğrencilerin İlköğretim, lise ve Üniversite eğitim ve öğretimlerini parasız devlet okullarında yapmaları için gerekli tedbirler alınmalıdır. ( Gelişmiş toplumların eğitim seviyesini yakalamak istiyorsak, ülkemizde eğitim ve öğretimi parasız yapılmalıdır.) Okulu bitirenler, öğretmen diploması verilmeli, okul bitiminin ilk hatasında sınavsız atamalar başlatılmalıdır. Duyulan ihtiyaca göre Öğretmen yetiştirilmelidir. Öğretmeni yıpranmaktan kurtarmak gerekir. Hem öğretmen yetiştiriyorum diyeceksin, yetiştirdiğin öğrenmeni göreve atamak için sınava tabi tutacaksın. Bu doğru değil, çözmek lazım. Dört yıl, breş yıl atama bekleyen öğretmenlerimiz var. Bu kadar bekledikten sonra atadığın öğretmenin moral değerleri kaç yılda düzelir? Geçen zaman içinde biriktirdiği sıkıntıları düşün merkezlerinden silmemek için özel çaba harcaması gerekir. 24 Kasım öğretmenler günü, bu olumsuzlukları düşündürdü. Her 24 Kasımda ya da yılın başka her hangi bir gününde, bir haftasında, bir ayında öğretmenlerin sorunlarını çözmek için zaman ayırmak, kalıcı uygulanabilir, çağdaş kararlar almak gerekmez mi?

Eğitim ve öğretim sistemi Öğretmeni ezdikten sonra göreve kabul ediyor. Başka bir anlatımla; öğretmenimize çile çektirip yaşamının en güzel günlerini (hayatın baharını) zehir ettikten sonra göreve getiriyoruz. Bunun neresinde mantık var?

20.10.2018
Asaf HİŞMİ